İnsanların Birbirlerine Yaptıkları

İnsanlar şu kısacık hayatta neyi paylaşamıyor olabilirler? Nedir bu içimizdeki hırs, öfke, başkasına zarar verme çabası?
Niye rahat vermiyorlar kendilerine ve etraflarına?

Dün bir arkadaşım hıçkıra hıçkıra ağlayarak, birisinin onu ne kadar üzdüğünü anlattı. Bu iş ortamında yöneticisi nedeniyle bu hale gelen bir kişiydi.
Ona ne diyeceğimi bilemedim, sadece uzun uzun dinledim ve çok üzüldüm. Kendini şimdiye kadar o kişiye ifade etmeye çalışmış, etmiş de. Ama her ifadesi ona yol, su, elektrik olarak geri dönmüş. Yazık değil mi bu insanlara?

Yöneticinin görevi değil midir çalışanıyla sorun yaşıyorsa onu çözmeye çalışmak? Burada tam tersi oluyor ama gücü elinde tutan buna yanaşmadığı için bir insan bütün iyi niyetiyle çalışmak yüzünden cezalandırılıyor. Bu yüzden değil elbet, yöneticisine gerekli yıkama-yağlama işlemini yapmadığı için aslında.

Ben bazen bütün bunları yoluna koyan kişi olmak istiyorum. Gerçekten!
Çok üzülüyorum ters giden şeyleri düzeltmek aslında çok kolayken, insanların sadece kendi taraflarında durup, başka bir açıdan bakmayarak, yerlerini sabitlemek için birilerini harcamalarına ve üzmelerine.

Bu arkadaşım, "Ben işimi çok seviyorum, buradaki arkadaşlarımı çok seviyorum ama beni tüm bunları bırakıp, gidecek hale getirdiler", diyor.

Ben buna müdahale etmek istiyorum. Öylece durmak ve sadece izleyici olmak istemiyorum.
Benim tamamen dışımda bir durum. Arkadaşımı zor durumda bırakmamak için bildiklerimi söylememem gerekiyor. Ama yazık değil mi ona ve o kişiyle çalışmak zorunda olan ve acı çeken diğer insanlara?


Foto: renklidergi.com