Ben belirsizlik durumlarında çok kolay dengesini kaybeden bir insanım.
Karar almaktan çok korkarım çünkü ya verdiğim karar yanlışsa?
Ama verdiğim karar her neyse arkasındayım diyecek yüreğe sahip olmak için elimden geleni yaptığım bir devredeyim şu anda.
İnsanlara kaşı şefkat ve bundan kaynaklı abartılı bir acıma duygusu besliyorum.
Amaa canım yandığında da acımasız olabilirim. Kısa bir süre sonra acımasız olduğum kişiye acımaya başlarım.
"Rekabetçi değilim" derim kendime ama durup düşündüğümde; aslında rekabetçi olduğumu görürüm. Bu rekabet duygusu beni çok rahatsız ettiği için red eder, öyle değilmişim gibi davranmaya çalışırım. Aslında sevmem onu ama görev bilinci gibi biri rekabet yaratırsa hemen ona uyarım.
Herşeyi bir anda bırakıp, elindekilerden olma pahasına arkasına bakmadan giden insanlar vardır ya! Onlara çok ama çok özenirim ama asla yapacak gücü kendimde bulamam.
Bir arkadaşım bana onu yaptığında mutlaka karşına bir şey çıkar ve asla korktuğun gibi olmaz der ama ben ona inanmaktan bile korkarım.
En kolay bana çok yakın olan kişileri üzerim. Bunu da içime aldığım o insanların benim en özelimde canımı sıkmalarına izin vermek istemediğimden yaparım.
Çok çabuk alınır, çok çabuk endişelenirim. Bu her ortamda performansımı etkileyecek boyuta gelir.
Bana verilen görevleri mutlaka yapmam gerektiğini düşünür, bunun için kendimi çoğu kez gereksiz yere hırpalarım.
Şimdi olmak istediğim bana gelirsek:
Biraz gözükara olmak istiyorum. Her neyse o kaçtığım şey hayatta verip kararımı denemek ve görmek istiyorum.
Kendime daha fazla güvenmek ve bunu da çevremdekilere açıklıkla ifade edebilmek istiyorum.
Suya kapılıp gitmek değil adım atabilmek istiyorum.
Kendimi geliştirmek, beslemek istiyorum.
Gündelik ve çok fazla vaktimi alan alışkanlıklarımdan sıyrılmak ve farklı farklı şeyler okuyup, yeni şeyler bulmak istiyorum.
İnsanlara kendimce önerilerde bulunurken, aynı önerileri kendim de uygulayabilmek sadece doğru olduklarını bilmekle yetinmemek istiyorum.
Hemen sinirlenmemek, sakin kalabilmek ve ters bir durumla karşı karşıya kaldığımda ağlamadan kendimi doğru düzgün ifade edebilmek istiyorum.
Zevk alacağım, beni sürekli geliştirecek, farklı insanlarla karşılaşıp, onlardan farklı şeyler öğrenebileceğim bir iş yapmak istiyorum.
Kısacası hayata baktığım pencerenin açısını değiştirip, başka bir açıdan bakabileceğim bir konuma geçmek istiyorum.
Foto:edsupport.cc
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder