Ruh salatası

Sevinç, hüzün, eğlence, içine kapanma, sosyalleşme, zorunluluklardan gelen sıkışma, istek... Bugün, tüm bu hisler içimde dans ediyor. İçim bayram yeri gibi; karmakarışık, rengarenk.

Başım ağrıyor; bu hislerin kafamın içindeki konuşmalarından. Kalbimde, anlamsız ve dengesiz tıp tıplar var. Karışık duyguların yarattığı tuhaf uyarılar, kanımı kaynatıyor, içimi soğutuyor, siyah-beyaz birleşip, içimde bütün olurken; ben ne olduğunu anlamıyorum.

Bugün, ruhum bedenime misafir olmuş gibi, kontrolüm dışında gelen hislenmelerle bir o yana, bir bu yana savruluyor. Her zaman sıkı sıkıya yapıştığı deriyi, kemikleri bugün bırakası var. Hapsedilmiş hissediyor kendini. Özgürce uçup, bir deri ve kemik içine sıkışmadan istediği insanların kalbinde dolanmak istiyor. Nefes almak, onlarla beraber heyecanlanmak, neşelenmek, hüzünlenmek istiyor. Bireysel gününde değil, paylaşmak istiyor. Kendi kendisine yetmek yerine birlikte daha büyük olmak istiyor.

Ruhumda bunlar olup biterken; ben de;
Korktuğum başıma gelmediği için huzurlu ve sevinçli.
Hiç düşünmediğim bir haber aldığım için üzüntülü ve keyifsiz.
Ne yapacağımı bilmediğim için karışık.
En doğruyu bulma çabasından yorgun ve hayalperest.

Bu durumda, "iyi misin?" diye sorulduğunda; cevap için torbadan bunlardan birini çekip, veriyorum. Çıkan cevaba göre; herkesle başka bir telden çalıyorum.

Akord edilmeye ihtiyacım var ya da belki büyük konsere kadar dinlenmeye...

Görsel: Ahmet Coka