İncelikler

Bazı anlar vardır ya birisi bir hareket yapar ve içinizin eridiğini hissedersiniz.
Bazen şefkat uyandıracak bir hareket, bazen sizi ne kadar çok sevdiğini gösteren, size özen gösterdiğine dair bir hareket. İçinizi tanıdığını belli ettiği bir an.

Dün akşam, aslında çok hüzünlü ve mutsuz olduğumu bilen ama ben konuşmak istemediğim için her şey normalmiş gibi davranan bir arkadaşımlaydım. Bize müzik yapmaya karar verdi. Çünkü baktı ki; başka türlü iflah olmayacağız.

Çok eskilerden, en yenilerden ama daha çok da eskilerden çeşit çeşit parçayla bizi mutlu, mutsuz, güzel, kötü günlere götürdü.

Sonra aniden "o şarkıyı" benim için çaldığını söyledi. Duyunca nasıl duygulandığımı anlatamam. Çünkü bu benim en sevdiğim parça değil. Onunla birebir üzerine konuştuklarımızdan da değil. Sadece onun da olduğu bir kaç ortamda "hadi çalın şunu" dediğimde, bir şekilde çalınamamış bir parça.
Bütün o zamanlarda, olayı izlediğini, müdahale etmese de hatırında tuttuğunu ve beni önemsediğini gösteren bir hareketti bu.

Tamam, şu aralar sulugöz olmaya çok müsaitim, biraz fazladan hassasım ama bu duygu; tanındığını ve önemsendiğini hissetme duygusu o kadar yumuşak, sıcak bir his yayıyor ki içime.

Kötü gün dostlarından herkesin beklentisi farklıdır. Ben kötüyken, konuşmak beni ağlatıyor ve yoruyor. Normal hayat devam ediyormuş gibi davranmayı ve kafamdaki sesleri dinlememi engelleyecek şekilde beni başka yerlere götürenleri seviyorum.

İşte öyle kötü gün dostlarım olduğunu anlamak da bu sıkıntılı zamanların en önemli getirisi sanırım.

Teşekkür ederim A.


Tam yazıyı bitirmiş ve bu yazı için resim ararken birden başka bir arkadaşımın hem de çok yeni tanıdığım birinin, sadece uzaktan çizimlerine hayran olduğum birinin, bir blog projesi için bizimle biraraya geldiği günü çizdiğini ve hayalimi gerçekleştirdiğini gördüm. O günkü halimizi çizmiş.

Beni böyle kadınsı ve hatta elbise ile çizmesi hoşuma gitti. Oysa genelde erkek çocukları gibi giyiniyorum.
O gün de her zamanki gibiydim ama istersem kadınsı olabilirim duygusu verdi :)
Böylece fotoğraf arayışımdan vazgeçmiş ve onun çizdiği "bizi" yukarıya koymuş oldum.

Ne güzel arkadaşlarım var, ne güzel anlarda beni incelikleriyle gülümsetiyorlar. Çok şanslıyım.

Eline sağlık Coka.

Illustrasyon: Ahmet Coka
Müzik: Travis - Why Does It Always Rain On Me