Bir insan havadan bu kadar etkilenmemeli. Güneş var diye sabah sebepsiz mutlu uyanmamalı. Yılın büyük bir kısmının bulutlu ve gri olduğu bir şehirde, güneşe bu kadar bağımlı olmak lükse kaçıyor.
Özellikle soruyorum kapalı ve yağmurlu havayı sevenlere "nesini seviyorsunuz?" diye.
Hepsinin cevabı şöyle: "Evde otur, kahve iç, kitap oku, sıcacık, huzurlu".
İyi de evde değiliz ki, işteyiz. Sabah işe gelmek, işten dönmek, taksi aramak, ıslanmak...
Ben mi tuhafım, siz mi? diyorum. Cevap yok, "olsun ben seviyorum".
Kaldı ki hafta sonlarında da o dediklerini güneşli bir havada, her yer parlarken yapmak daha çok hoşuma gidiyor. Ev bile daha güzel, sevimli, sıcak görünüyor gün ışığında.
Sadece işe gitmek zorunda değilsem, her yer bembeyaz karla kaplıysa içimden "oh dışarıda değilim, ne güzel evdeyim" diyebilirim.
Bu sevincin kaynağı da olumsuz bir durumu yaşamıyor olmak. Kendinden olumluluk değil, yani.
Doğum günlerimde genellikle güneşli olur hava, Ekim ortası olmasına rağmen.
O da bana hediye, diye düşünürüm. Hava kasvetli olursa bozulurum. Bugün "bana bunu yapmayacaktın, ayıp ettin!" derim.
Öyle konuşurum havayla, suyla. Havadan sudan.
Ee daha daha nasılsınız? Beni sormayın, gördüğünüz gibiyim. Hava güneşli!
İllüstrasyon: bengigencer.com
Müzik: Ceynur- Yağmur
13 yorum:
Bende anlamam kapalı yağmurlu havalarda ne bulduklarını =P Havamız hep günaşli olsun =)
Ohh olsun Gülşah ya! Bu yazıyı bana sen yazdırdın, biliyor musun?
Çünkü friendfeed'de senin Ankara'da hava çok güzel yazdığını gördüm ve yazı oradan geldi :)
ben de güneşe ruhumu teslim ederim ama bugün bu güneş yaktı beni. dünden hazırlıklı olarak gayet kalın giysilerle çıkmış olsam da İliklerime kadar üşüdüm... Yine de tuhaf bir canlanma sebebi güneş.İş vakti güneşli hava ise "şimdi bu ofis dışında olsam havanın keyfini çıkarırdım bir güzel" sorusunu sordurduğu için az biraz tehlikeli.
Sen mutlu olunca ben de mutlu oluyorum, biliyor musun?
Bir yaz çocuğu olarak tabii ki güneşli havaları severim. Gezegenim güneş içimizi ısıtsın. Biz de mutlu olalım işe gitmek zorunda da olsak. :)
Güneşli havalar da mutlu, kapalı ve yağmurlu havalarda da hüzünlü, sıkıntılı bir haldeyim. Bugün nasılım tahmin etmek zor değil, değil mi ? :))
Ben de tabii ki güneşli havalarda daha bir enerjik,daha mutlu olurum ama yağmurlu havalar da ayrı bir şey katar sanki bana.Evet belki hüzün,belki dinginlik,belki de rahatlama.Ama yağmurlu havaları da severim ben!
malumatfarus: işteyken tahrik edici ama yine de güzel.
Su: seni çok sevdiğimi biliyor musun?
NesTal: Anladım ben onu :)
Kitap kurduyum ben: Ya ben de sevmek istiyorum ama olmuyor, çok denedim. Vazgeçtim.
vur kafayı yat yani, hava kendi bile uyanmak istememiş ki:)))
nesi sevilir ki?!!
Aslicim, ben de gunes delisi, isik gorur mutlu uyanir bir kadinim aslinda. Ama 1 yildir o `yilin buyuk kismi gri`dedigin sehirle karsilastirildiginda, grinin en koyu tonlariyla kesin ustun cikacak bir kuzey sehrinde yasamaktan kelli, kendimi "weather moody" olmamak konusunda egitmeye calisiyorum. Yoksa mazallah insan gunesten ziyade kendi gulusunu ozluyor aynalarda!
Beyzaın istilası: Hah işte evet ya, hava bile mutsuz, ben ne yapayım :))
Eliza: Ya öğrenmen bitince bana da öğret, nolurrrr.
Bak bugün sabahtan beri fırtına, kasvet. Dünkü Aslı gitti, tipsiz bir tip var şimdi :)
yaz bitmesin kış gelmesin... başka da bir şey demiyorum...
hele hele şu sıralar azıcık yüzünü gösterip kaçan güneşe öyle büyük özlemim var ki..
güneş varsa ben mutluyum hava karanlıksa depresif, senin gibi Aslı ben de havadan çok etkilenirim...
bir vakitler apartman boşluğuna bakan bir odada kalıyordum da psikolojim bozulmuştu.günün hangi vakti olduğunu havanın nasıl olduğunu bilemeden yaşamak hele hele güneşi görememek acayip sıkıcı oluyor.ben de sevmem hiç kapalı havaları:)
Fery: sürekli depresifiz değil mi :) Bir göremedik şu güneşi yine yazıdan beri.
bad-ı saba: Bugün tüm günümü öyle bir odada geçirdim ve şu an nasıl tükenmiş hissediyorum kendimi anlatamam. Öyle sürekli çalışanlar insanlar var, Allah yardımcıları olsun, feci bir durum ya.
Yorum Gönder