Her ne yaşatırsa yaşatsın, hayatımıza giren herkes bir iz bırakıyor, bir deneyim oluyor. Kimisini çok seviyoruz, kimisine tutkuyla bağlanıyoruz, kimisini ilah ilan edip, başımızın üzerinden indirmiyoruz.
Benim de var ilahlarım, tutkuyla bağlandıklarım, sevmediklerim, çok sevdiklerim, korktuklarım, koşarak sarıldıklarım...
Hepsi de bir iz, kimisi bere, kimisi hiç geçmeyen yara izi, kimisi ömür boyu taşımak istediğim dövme gibi.
Bana çok istediğim anda kahve getiren kişiye minnetle bakıyorum. Kahveyi damağımda hissettiğim anda, o insanı da bütün varlığımla kucaklıyorum. Çok konuşmak istediğim anda beni dinleyen arkadaşımı bütün kalbimle kucaklıyorum. Beni dünyaya getiren ve bakıma muhtaç olduğum sürece yaşamamı sağlayan annemin boynuna sarılıyorum. İki ayağımın üzerinde durabildiğim ve istediğim her şeyi yapabilme olasılığım olduğu için şükrediyorum.
Yardıma ihtiyacı olan birisine yardım edecek gücüm olduğu için,
Şu anda merakla devam etmek istediğim kitap, karşımda bana göz kırptığı için,
Gülannem yazılarımı okumaya heveslendiği için,
Hava soğumuş da olsa, ben fanusumda* içim sıcak, dışarıya bakabildiğim için,
Yapmak istediklerimi yapacak özgürlüğüm olduğu için,İstediğim insanları görebildiğim için,
Görmek istediklerimi seçebildiğim için,
Hepsinden öte, seçme şansım olduğu ve en büyük gücüm aslında seçimlerim olduğu için teşekkür ederim...
Sözlükten: Minnettarlık
Görsel: Ahmet Coka
*Fanus: Ayfer Tunç'un ev benzetmesi - Taş-Kağıt-Makas
11 yorum:
Minnettarlık ara sıra unuttuğumuz/unutmaması gereken bir şey.Benim de tam şu anda iz bırakanlardan birini onunla anmam gerekiyordu,ama ötesi öyle bomboş bir his./hissizlik.
Güzel bir yazıydı Aslı,yüreğine,aklına sağlık. :)
Olmayanlara kaybettiklerimize o kadar çok hayıflanıyoruz ki,Minnettarlığı unutuyoruz çoğu zaman, elimizde olanları farkedemiyoruz...
Teşekkürü hak etmişleri..şükranlarımızı bekletmeden sunmamız gerektiği hatırladım,anımsadım bu yazı sayesinde..güzel yazı olmuş..yüreğine sağlık,kalemine kuvvet...
Bir bu eksikti bende minnet duydum herkese yaşadığıma sayende oldu bu yazı içime ışık saçtı. Ne kadar şey öğreniverdim. Bilemiyorum belki de okumayı özlemişim.
ahmet coka'ya hayranim. ama once sana..
opucuk!
sophie, teşekkür ederim.
cips yiyemeyen kız, evet eldekinin kıymetini bilmeyi ancak kendimize hatırlatarak becerebiliyoruz.
@lsnlr, sevindim bir işe yaradığıma, teşekkür ederim.
pufidoo t, ne güzel olmuş, bir tek bu eksikse artık tamamdır.
Meral, özledim seni, bilirsin.
şükredebilmek ne güzel değil mi?
hele de seni mutsuz edenlere de teşekkür edebilmeyi becerebilirsen, OL'uyorsun o zaman!
Şükürler olsun ki böyle güzel yazılar yazan, güzel yürekli bir böcüğüm var :)
Sibelciğim, mutsuz edenlere daha zor oluyor ama isteyince o da oluyormuş, denedim. Ben de seni seviyorum :))
İnsanın içini acıtan bir şey var ki.
Hayatına kattığın hayatına dahil olduğun kişi /ler
gün olur gider arkasına bakmadan yaşanan güzel anları hiç anmadan
halbuki yürek karşılıksız sever yaşattığı anlar için hep minnettardır ama ister elbet minnet duyulsun en azından iyilik ile ansın.
Hak etmeyene minnet duymamalı hak edene sonsuz sevgiler saygılar.
Bir yanım
ne yapmışsa yapmıştır geçmişte kaldı diyor yine de :/
nicedir okuyamıyor biraz da okumuyordum yazdıklarınızı,bunu sevdim.
tutsi, geçmişi geçmişte bırakmak iyi hele de konu dargınlıklarsa...
nesimi, teşekkürler.
Yorum Gönder