12 Şub 2012

Kocaman sıkıntı

Kitabı bitirdim ama ben de bittim. Önce çok iyi başladık ama sonlara doğru bana fenalıklar geldi. İnsanlarla da böyle oluyor bazen.

Yazmak da istemiyor canım artık. Zaten bilgisayarı açmıyorum bile. İnternet bağımlılığım, telefon üzerinden devam ediyor. Ondan ne zaman sıkılacağım, bekliyorum. Her şeyden sıkılıyorum ama temelde bir kaç kişi var hayatımda hiç sıkılmadığım, ha bir de okumak var. Yazmayı da bugüne kadar bunların içine koyardım ama onu da kaybettik sanırım.

Ölümle dalga geçen insanları sevmiyorum. Sosyal ağlar sayesinde bol bol karşılaşıyorum ama sevmiyorum işte. Bir insandan hoşlanmazsın belki ve öldüğüne sevinirsin ama dalga geçmek bana çok acımasızca geliyor. Ölüme sevinmek de acımasızlık mıdır? Bilmiyorum. Öldüğüne sevindiğim insan olmadı şimdiye kadar. Ölüm bu, yok oluş. İçim kabul etmiyor, birinin yok olmasından mutluluk duymayı. 

Kahve var, bir de. Çok güzel, kokusunda gerçekten davet var. Hatta kahve kutularına kafamı daldırmama sebep olacak kadar büyük bir davet. Daha pişmeden seviyorum kokusunu. Yanında çikolatayla daha da çok seviyorum.

Öyle işte. Kalbimi sıkan kocaman yumruk, hormonlarımın bana oyunu. Dinlememeye çalışsam da; engel olamıyorum, işte. 
Geçecek, hep geçiyor.

14 yorum:

Cute Curute Kosovali dedi ki...

Fazla kahve içme çarpıntı yapar :D Birde Candan Erçetinin değiği gibi dünyada ölümden başkası yalan :D

Cevdet Aykan Demir dedi ki...

yazıyı okumadan ılk yorumu yapayım dedım. sımdı okuyacagım :)

Emine dedi ki...

teşhis konmuş tedavi belli Aslım, zaman..
geçecek evet..
güzel kalpli ve güzel arkadaşım :)

vişnap dedi ki...

Canım hassasım bir taneciğim aynı duygulardayız sevmem ben de ölümle alay edenleri öç alanları bir de zeka özürlülerle alay edilmesi canımı acıtır üzülürüm o cahillerin acımasızlığına .Etrafı gözlemledikçe hormonlar isyan eder biraz sakin ol kapa gözlerini dinlendir kendini Aslımsınım

heyula dedi ki...

“Bilgelik arttıkça keder de artar. İnsanlık hep aptallığa ve alçaklığa teslim olmuştur. Ve şimdi de bu tekrarlanıyor. Her şey sonsuz bir çemberin içinde devamlı kendini tekrar eder. İsa yeryüzüne geri dönseydi onu yeniden çarmıha gererlerdi…” Bu sözlere karşılık Rublev -daha çok Tarkovsky- “Hatırladıkların sadece kötülüklerse Tanrı’nın gözünde mutlu olamazsın…” şeklinde konuşur...
Demem o ki nasıl olacağını tam bilmiyorum ve bende de sıkıntı oluşturuyor ama en önemli gerçek geçicilikse, beni bulan iyilik,güzellikleri artırmaya çalışsam ve onları hatırlasam sıkıntılara bir darbe olur gibi, çünkü iyilik ve güzellik yok olmaz..Allah kalbini ferahlatsın..

Onlyvili dedi ki...

En buyuk ferahlik da zaten bu sıkıntının yada adı her ne ise seni mutsuz kılan şey'in seni bir gün terk edeceği..İnsana o devreyi, atlatmasına yardımcı oluyor. Ölüme sevinmek! İnsan ölümü ile dalga geçmek! İnsanca değil!! ..Yaşayan ölüler gibi..

Unknown dedi ki...

biliyorsun benzer sıkıntılar bendede var..ben yeni kurlara yazıldım..çok işe yarıyor..tavsiye olunur...

Azze dedi ki...

Hormonların kimyan üzerinde oynadığı oyunlara kulak asma şeker topağım, neler geçmedi, bu da geçer.

Bence, kendine hediye almalısın. Bir kutu şu güzelim naneli çikolatalardan, kahvenin yanında ne de güzel gidiyor!

Adsız dedi ki...

Geçecek elbet. Gecenin gündüze kavuştuğu gibi kavuşacak için ferahlığa. İnanıyorum ben.

Unknown dedi ki...

ölüm çok acı bir olgu ve inan ölüm kimseye yakışmıyor hele yakının olunca ne aklın ne yüreğin kabullenemiyor her telefon sesinde her bakışta arıyor insan onu ,kokusunu....kahveler afiyet olsun

Sokak Kedisi dedi ki...

Hiç bıkmadan hep aynı şeyi öneriyorum: Mola...

Bazen anlamsızlaştığını hissedersin ya tuttunduğun şeylerin, işte o zaman hayatın içindeki anlamsızlaşan herşeye mola vermek lazım sessizce. Belki bir saatliğine, belki bir haftalığına. İçinden geldiği gibi Aslım.

Şimdi senin canın yorumlara yanıt vermek bile istemiyor muhtemelen. Verme anasını satıyım, kendini iyi hissedene kadar ertele, bayatlamaz bunlar nasılsa :)

Öperim

didem dedi ki...

Kahve kokusunu bende cok severim. Kafani icine daldirip koklama istegini anliyorum:)

HerbiRenk dedi ki...

zaman zaman hepimize oluyor, bir şeylerden sıkılıyoruz, sonra tekrar geri dönüyoruz ya da hiç dönmüyoruz.

Sonyaprak dedi ki...

Ölümle dalga geçen insanın insalığından şüpe duyarım