Yaşadıklarımdan ders alıp, yeni kararlar alıyorum. Kendime zarar veren davranışlarımı temizlemeye, yerlerine sağlıklı olanlarını koymaya çalışıyorum.İlk başlarda yavaş yavaş başarıyorum. Sonra pat diye bir mesaj veya bir telefon konuşması!
Ben yine aynı ben oluyorum.
Of ne kadar zor değişmek ya! "Uğraşmayayım kendimle böyle geldim, böyle gideyim" diyorum. Olmuyor! Yine ben yoruluyorum, stres topağı haline geliyorum.
Ben değişirken, çevremdeki hıyarlar sabit kaldıkça işim zorlaşıyor. Oysa onlar da biraz gayret etse, bir şeyler yapmaya çalışsa derdimi anlayacak insanlarla hayat daha kolay olur.
Ama nerdee? En hıyar olanlar değişmeye de en kapalı olanlar oluyor hep!
Sonra Aslı uğraşsın dursun, deliyle deli olmasın, derin nefes alsın. Yok önce nefes versin sonra alsın. Önyargılarından sıyrılsın, sevgi dolsun, anlayışlı olsun.
Bir yerlerde bunları yaşayan birileri daha vardır değil mi?
Yalnız değilim, değil mi?
Foto: r.emarks.eu
Yalnız değilim, değil mi?
Foto: r.emarks.eu
6 yorum:
Stres topu demeye dilim varmadı.
stres topağı bence çok anlaşılır bi anlatım olmuş içindeki duygu bundan daha net anşatılamazdı..topağı yani darmadağınık karmakarışık düğüm düğüm kız daha ne deseydi ya:)))
seni çok iyi anlıyorum az önce o telefonlardan birini alıp tümmmmm gün koruduğum ruh halimin içine eettim galiba..cevap vermemeliydim vermemeliydimm....cıx cıx cıxxx:))))
Sağol Seyrü sefer, hislerime tercüman olmuşsun :)
Aman işte iki ileri bir geri başaracağız bence.
Olumlu muyum ne :))
Kesinlikle Yalnızzz Değilsiiinnnnn :) Bende Bunları düşünürdüm acaba Bunları Yaşayan Benmiyim Diye Yihuuu Yalnız Değilmişim eheheh :)
Ben bugün işyerinden birini daha buldum arkadaşlar, kesin yalnız değiliz :))
ben de varım :)
Yorum Gönder