Tanışmamalarına rağmen, o köpeğe duydukları ortak sevgi nedeniyle birbirlerini de seviyorlar. Sevgi böyle bir şey. Çoğalabilen, bağlayan, mutlu eden.
Birbirlerine tek kelime bile etmişlikleri yok, gözleriyle selamlaşıyorlar. Zaman zaman birbirlerini uzaktan izliyorlar. Biri pencerede, diğeri sokakta, yine o köpeği severken. Biri, elini sürmek istemiyor köpeğe ve dokunmadan gözleriyle seviyor. Diğeri, dokunuyor, okşuyor ama hemen arkasından cebinde taşıdığı ıslak mendille ellerini temizliyor. Sevginin yanı sıra titizlik de ortak noktaları olabilir. Kim bilir?
Merhabalaştıkları, arada sohbet ettikleri komşulardan daha değerliler, birbirleri için. Konuşmalarına gerek yok. Diğerleriyle paylaşmadıkları özel bir sevgiyi paylaşıyorlar, bu da nezaketen edilen sohbetlerden daha kıymetli. Nezaketen konuşmamaları bile bunun kanıtı aslında.
Öyle değil mi?
9 yorum:
Hummm... Olmuş, çok da güzel olmuş. :)
ne güzel demişsin, "Sevgi böyle bir şey. Çoğalabilen, bağlayan, mutlu eden." diye. hikayedeki hoşluk çıkarsız oluşlarından bi de sanki :)
beyendim
önemli olan dokunarak, konuşarak gerçekleşen paylaşımlar değil. insan bir bakışıyla bir tebessümüyle de içindekileri karşı tarafa aktarabilir. böyle paylaşımlar kaldı mı hala???
Cemre kalmistir elbet, kalmiatir kalmistir:)
İlerleyen dönemlerde bu iki kişi birbirine aşık olmuştur.
Bence olmuştur.
Olmalıdır.
Olsun ya...
Bazen de sevgiler acıtıyor canları karşılıklı düşünceleri anlatamamak anlaşılamamak.Üfff işte öyle bir şey aslısınımmm.Yine de karşındakini sevmekten asla vazgeçmemek oluşan bütün olumsuzluklara rağmen tek tesellimdir.
Ozgur, baska bir hikayede olsunlar, o zaman:)
Krakerim, sevgi ilac. Onu kosullu kullanmaya calisiyoruz ama sadece sevsek hayat gercekten bayram olabilir gibi:)
güzel olmuş.devamı gelsin.
Yorum Gönder