21 Haz 2008

"Benim" söylediklerim

Bir haftadır ilk defa bu sabah "Ben" ile sakin sakin ve hissederek konuşabildim.
Bana iki şey söyledim.
1-Hani delirip, isyan ettiğim anlar var ya. Bana bir faydası oluyor mu?
Hayır.
Beni o hale getiren olumsuz bilgi yükleyen insanlar var ya. Onlar bana iyi geliyor mu?
Hayır.
O zaman bu olumsuzluklardan haberdar olduğum halde günlük çıkışlarımı yapmadan, gerekiyorsa konuşmam gereken adam her kimse "git ona konuş ve zehrini akıt" dedim.
Bu birşeylerin değişmesini sağlarsa ne ala. Sağlamazsa da "ben söylemiştim, anlatmıştım, yerimde ortalığı velveleye verip, sen farkında değilken kendimi hırplamaktan vazgeçmiştim" diyeceğim.

2-Eskiden bana söylenen bir şeyi asla ve asla bir başkasına söylemezdim. Eğer söylediğim kişi için bu bilgi sadece bilgi ise. Bu aslında dedikodu malzemesi. Birkaç aydır bunu yapmadığımı hissettim.
Bu kesinlikle ben değilim. Benim ahlak anlayışım bunun tam tersiydi. Hem de işe yeni başladığım ve daha toy sayılabileceğim bir yaşta bile. Ortama uyduğumu fark ettim 12 sene sonra. Ben bu değilim ve bunu yapmaktan vazgeçiyorum.

Bir de bu alan beni kendimle daha çok yüzleştiriyor. Yazmanın çok güzel bir şey olduğunu yeniden hatırladım. Aldığım kararlar, yaşadıklarım bunlara yeniden bakıp, kendimi frenleme, değiştirme şansı veriyor bana.

Seviyorum bu işi.


Foto: cwjobs.co.uk

5 yorum:

Adsız dedi ki...

müsait olduğunda "ben"e şunu sorar mısın? iki numara için ne oldu da son bir kaç aydır bu davranış değişikliği oldu? bunun sen olmadığın gerçekten açık. seni buna götüren nedenler neydi? Farkında olmadan cevabı, ortama uyum gibi benin aklına gelen ilk cevaplar olmasın ama. düşünsün biraz ben. bakalım ne diyecek?

Tek yorumcu Aynacı

Aslısın dedi ki...

Bunun sebebi artık vazgeçmişlik duygusuna kapılmak ve kolayına kaçmak. Zor olan verilen bilgiyi tutmaktır, söylemesi ise kolay.
Benim tutmadığım konular zaten konuşulan şeyler ama böyle alışırsan sadece sana söylenen birşeye de aynı muameleyi yapabilirsin. Tehlikeli.

Değer vermemek bunun sebebi, öyle hissediyorum. Konuya, insanlara değer vermemek, içinde olumusz şeylere odaklanıp, düşmanlaşmak gibi geliyor.

Adsız dedi ki...

acaba buna neden ben miyim
ben ne öğrensem gelip size söylüyorum, mesela bazen senden de aynısını bekliyorum blog sahibi. bu durumda ben seni olmadığın bir sene doğru mu sürüklüyorum
ama aslında dedikodu etmek değil niyetim
gerçi sırlar da böyle yayılır
sırrını söyleme dostuna o da söyler dostuna derler
ama duyduğumu bişeyi, sizleri çok yakın gördüğüm ve sevdiğim için söylemeden duramıyorum
durup düşünmeli miyim ben de bu konuda
aslında belki de size aktarmamın nedeni, sizin kimseyle paylaşmayacağınız güvenini hissetmem sanırım..
ne bilim bakın şimdi dertlendim, yanlış mı yapıyorum diye..

Aslısın dedi ki...

Sen bize söylemeye devam et. Valla ben kimseye söylemem :))
İkiyüzlü blogcu

Adsız dedi ki...

Bugün ne bişey duydum ne gördüm, valla olsa söylemez miyim:)