Ayın kitabı olan Mülksüzler'i, bugün toplantısına katılamasam da severek okudum.Bilim kurguyu çok da tercih etmeyen birisi olmama rağmen bu kitabı sevmemin nedeni belki de bana fazlasıyla dünyamızı çağrıştırması ve her nerede olursa olsun insan doğasını anlatmasıydı.
İnsan olarak içgüdülerimizde; kendi türünü devam ettirmek, kendine benzer olanı tercih etmek, farklı olana kolay kolay hoşgörüyle bakamamak var.
İçinde yaşadığımız dünya sahiplenmeyi, insanları yasalarla yönetmeyi red etse de yazılı olmayan kurallar, baskı devreye giriyor.
Sen özgürsün, istediğini yapar, istediğin zaman istediğin işte çalışırsın diyen bir dünyada genel kanı aksine davrandığında, herkesle aynı fikri paylaşmadığında, toplum tarafından dışlanma ve baskı altına alınma ihtimalin yüksek oluyor.
Shevek'in 10 yaşındaki kızı Sadik'in, okul yatakhanesinde maruz kaldığı muamele size çok tanıdık gelmiyor mu? Çizginin dışına çıkmaya çalışan bir babası olduğu için küçük bir kız çocuğu, arkadaşları tarafından dışlanıyor.
Bizim dünyamızda bunlar olağan olsa da Anarres'te de aynı şeyleri görmek bana "İnsan her yerde insan!" diye düşündürdü.
Kitabı okuduğum sürece her iki dünyanın (ayın) da olumlu ve olumsuz yönlerine kafa yordum.
Ama şundan emin oldum: İnsanın doğası değişmediği sürece; nerede olursan ol, hayatın güzel yönleri olduğu kadar çekilmez yönleri de aynı kalıyor.
Foto: jrscience.wcp.muohio.edu
3 yorum:
Bu aralar hiç kitap okuyamıyorum, normal mi sence, ne dersin Aslı :)
Kitapkurdu, adını vurgulamak koşuluyla :) bunun cevabı sende, vardır bir sebebin bence.
maallleeee baskısı!
Yorum Gönder