Aşk ve Acı İhanet ve Kehanet

Rahmi Vidinlioğlu'nun Şizofreni Yalnız Oynanmaz adlı kitabı ile başlayan üçlemenin ikincisi Aşk ve Acı İhanet ve Kehanet.

İlk kitabın devamıymış gibi kabul edip, okuduğum bu roman, mitolojik bir hikaye ile başlıyor. Bu mitolojik hikayenin bitmesini hiç istemedim ama her güzel şey bir yerde biter değil mi?

Gelelim romana. Romandaki kahraman bu sefer Sedat olarak karşımıza çıkıyor. Belki de ilk romandaki Cenk'in farklı bir yönünü temsil ediyor Sedat.
Yine bir aşk hikayesi adından da anlaşılacağı gibi ama bu sefer şizofreni durumundan çok bahsedilmese de takıntıları, aşırı şüpheciliği ile şizofreninin hala orada durduğunu bize unutturmuyor.

Bir önceki kitabın sonunda acaba şizofreni bize dayatılan, gerçekte olmayan bir şey mi derken bu romanda, tedavi edilmediğinde; hastalığın bir insanı nerelere götürebileceğini, hayatını devam ettirmesini nasıl engelleyebileceğini görüyoruz.

Sedat, kendisi gibi yaralı ve bağımlı bir kıza aşık oluyor ama her ikisi de birbirlerine tutunarak, yaşama dönemeyeceklerini görüyorlar. Bazen hayat kimilerine hiç adil davranmıyor ve onlar da kendi çözümlerini, nihai kurtuluşu bulmaya yöneliyorlar. Nihai kurtuluş dediğim şey belki de kaçış.

Yazara bir notum var okuyucu olarak: Kitap içinde bir çok yazara ve mitolojiye göndermelerin yer aldığı son sayfadaki Notlar kısmına gidip gelmek çok yorucu oldu benim için. Kitap bölünüyor gibi hissettim. Notlar uzun farkındayım ama yine de sayfa sonlarında Dip Not şeklinde olsalar okuma daha akıcı olurdu bence.




Foto: rahmividinlioglu.com