Bütün, parçalardan oluşur. Parçalar tek başına bazen anlamlı bazen anlamsız ama bir araya geldiklerinde; hele de bir anlamı olsun diye birleştirilmişlerse; bir araya gelmiş parçalar olmanın ötesine geçer.
Harfler, notalar, renkler, rakamlar, sesler, insanlar...
Tek başına zaten anlamı olan insan, diğerleriyle yan yana iken; başka anlamlara bürünür, başkalaşır. Bazı yönleri daha vurgulu hale gelirken bazı yönleri törpülenir. Tek başınayken öne çıkmayan bir yanı, diğerleriyle bir araya geldiğinde belki de en görünür tarafı oluverir.
Birbirinin aynı notaları, sesleri, harfleri yan yana koyunca; aaaaaaaaaaaaaaa, bbbbbbbbbbbbbbbbb, ceeeeeeeeeeeeeeeeeee, deeeeeeeeeeeeeee, lalalalalalalalala, solsolsolsolsolsol, dododododododo diye tekrar veya uzatma oluyor, değil mi?
Peki birbirine benzer insanları yan yana koyduğunda yine tekrar mı oluyor? Benzer dedim çünkü aynılık insanlarda geçersiz. Her insanın ne olursa olsun ayrı olduğunu ve bir araya geldiklerinde farklı sonuçlar doğduğunu düşünüyorum. Benzerler birleştiğinde ya farklılıkları traşlanır ya da bazılarınınki daha öne çıkar ama ne olursa olsun tek başınayken olmayan bir şeyler olur.
Farklılıklar, tabloyu değiştirir, derinleştirir. Hayat bir tablo ise; içinde ne kadar farklı renk, ton, şekil olursa o kadar keşfedilesi olur. Bir noktaya dalıp, odaklanmak ve içinde kaybolmak da bir seçimdir ama tercihe bırakılmalıdır. Dayatmadan, her rengi, tonu olan bir tablonun içinde bir noktaya odaklanmak isteyen, kendi farklılığını yaşayabilmelidir. Ama o oraya bakacak diye diğer renklerden vazgeçmek ve başkalarının görmesini engellemek de iş değildir.
Bu yazının gittiği bir yer var mı derseniz, vardı ama kayboldu.
Merak etmeyin, benimle beraber.
Ama kaybolduK.
6 yorum:
Her arkadaş bir puzzle gibi. Parça parça tanıtır kendini birleştirdiğinde ortaya çıkıyor melek mi şeytan mı olduğu?
Benim ikizim var, çok benzeriz, ama farklıyız:)
İnsanlar birbirine benzeseler bile, farklılıkları mutlaka vardır.
Bir tablo olsun, rengarenk,işte yaşam o olmalı,sanırım şu zaman da zor.
Kafam karıştı.
aynı kişinin yanındakilere göre farklı sesler çıkarması da enteresan..bazı sonuçlar keyifli, bazıları ise çekilmez..
o yazının gittiği yerle birlikte bulun kendinizi ballım kaymaklım =)))
evet insan olarak hepimizin ayrılıkları var bi de aynılıkları var.
AYNI şeyi düşünmek AYNI şeyi hissetmek, hissetmek anlamında biraz durdum şuan belki de AYNI anlamda hissetmek ama azı-çoğu ayrılığında...
ben buldum mesela seninle bi aynılığımızı =)
ben seni seviyorum :D bence sen de beni seviyosun
öpüldüüüüüüüüüüünnnnnnn =)))))
her insan ayrı bir renk. peki senin rengin ne? yani kendine yakıştırdığın, kendinle özdeşleştirdiğin??? :)
Bazı kelimeler yansıttıkları anlamlarından daha güçlüdür ya. "Ahenk" de bence böyle bir kelime. Renkler, dokular, şekiller... Aslolan zıtlık ya da ayniyetlik değildir, aslolan ahenktir, uyumdur. Bu bazen zıtlıklarda bulunur, bazen bir ton açığında. Ben baktıkça değişen tabloları seviyorum, renkleri bazen yağmurlu, bazen güneşli olan. Çizgileri bazen belirgin, bazen silinmiş de izi kalmış gibi duran. Dahası sen baktıkça güzeli de çirkini de içinde kardeşleştiren ve baktıkça romanlar yazdıran sen saatlerinde...
mehbup, ikizler bile aynı olmuyorlar diyecektim, sen tamamlamışsın o eksiği.
Emine, sonuçlar da hayata dair değil mi?
yaşam pınarım, :)))) kocaman gülümseme sana bir de sarılma!
Tibet'in annesi, turuncu ilk aklıma gelen ama durumuma göre değişiyor, her renk var, bayram yeri gibiym:)
Kaan, şiir gibi söylemişsin evet. Ve ahenk ne güzel kelimedir gerçekten.
Yorum Gönder