Gitsem ben?

Bütün yaz gelmeyen tatil iştahım kabardı. Soğuk bir ülkeye gidesim var. Sakin, soğuk insanlarla dolu. Arada gördüğün bir iki güleryüzün kıymetini bileceğim kadar soğuk insanların, hem de.

Sabah uyanıp, başka birisinin bana kiraladığı evinde, bir kahve ile balkonda dona dona sigara içesim var. Elimde harita ve önceden çalışılmış gidilecek mekanlar listesiyle kahvaltı için bir yerler arayasım. Sokaklardan birinde, camları perdeli, küçük bir cafede kahvaltı edesim var sonra. Masalarında renkli, çizgili örtüler olsun. Peynirler, zeytin, reçeller, kızarmış ekmek kokusuyla derin bir nefes alıp, gülümseyeyim. Elimdeki listeler ve haritadan günün planını yapıp, kapının önünde kahveyle bir sigara daha içeyim.

Kalın kalın giyinmiş olayım, bere, atkı, normalde kullanmadığım ne varsa sarınıp; üşümeden ya da az üşüyerek bütün gün yürüyeyim sokaklarda. Hiç beklemediğim bir yerde karşıma çıkan dükkanda, kendimi kaybedeyim. Incık cıncık şeyler satan yerlerde, ne yapacağını şaşırmış köpek yavruları gibi bir o yana bir bu yana gideyim. Her yürüyüşü bir cafede, kahveyle, şarapla, birayla süsleyeyim. İçim ısınsın, yüzüm gülmeye devam etsin.

İlham veren sokaklar, duvarlar, binalar göreyim. Yazmak, çizmek hatta koşmak isteyeyim içime dolan enerjiyle. Turist gibi gezmeyeyim, tursitlerin gittiği yerlere de gitmeyeyim, içeriden aldığım bilgiler rehberim olsun, orada yaşayan biri gibi yaşayayım o şehri.

Akşam, köşedeki süpermarketten bir sürü yiyecek alayım ve elimde torbalar eve gideyim. Üç günlüğüne benim olan o sıcacık, güzel yere. Akşam yemeği, film, şarap, kahve. Bir başka akşam, sokaktaki pub'da müdavimlerle içki içmece. Kendimi onlardan biri gibi hissedip, tüm gerçeklerimden sıyrılmaca.

Kafam güzel olsun.

Hem de çok güzel.

Tatilimin şarkısı için tık!