31 Eki 2011

Kafa diyeti

Durmadan tıkınınca, miden büyüyor ve doymak bilmiyorsun ya. Sonra bir kaç gün az yemeye gayret ettiğinde; epey eziyet çekip, sürekli aç geziyorsun ama bir haftada o mide artık o kadar da yemek istemiyor. Çok yakın zamanda yaşadım bunu ve çok mutluyum.

Peki, dedim kendi kendime, acaba kafamı da böyle küçültebilir miyim? İçimde durmadan konuşan sesin kaynağına "sus yavrum, sen" desem; endişeler, kendime acımadan söylediklerim, beni üzecek her şey, bir süre sonra kafam almadığı için giderler mi?

Sahiplendiklerim, sevdiklerim, nefret ettiklerim, bir bir yok olurlar mı, acı vermeden?
Diyelim ki evet; nasıl yapacağım ben onu? Acıktıkça su içmek gibi, kötü düşüncelerin yerini, güzel bir şarkıyla, bir fotoğrafla ya da başka güzel bir düşünceyle doldurup, alıştığım açlığı bastırabilir miyim?

Olmayacak şey değil. Zayıf bir Aslı hayal edip, yememek gibi mutlu bir Aslı hayal edip, düşünmeyebilirim de. Ya da başka şeyler düşünebilirim.

Peki bunları yazarken niye kafam büyüyor hala, kalbim sıkışıyor hatta? Düşünme dedikçe daha çok düşünmekten, elbet.

Ben gidiyorum, olmadı.

10 yorum:

mehbup dedi ki...

Beğenmedim. Atkıya devam.

Onur Diribaş dedi ki...

Aslında kafanın büyüdüğü falan yok. Bence yanlış bir örnek üzerindesin. Gereksiz bilgi ve düşüncelerle kafan büyümüyor, olduğundan daha sıcak hale geliyor. Ve sıcaklık/soğukluk algısal bir durumdur. O sıcaklığın aslında beynini yakacak kadar sıcak olmadığına telkin etmelisin kendini. Tıpkı ateş üstünde yürümek gibi. :)

Adsız dedi ki...

daha bugün, büyük bir hırsla internetten kitap almaya kaptırmışken kendimi bir kitap gördüm: "tek şişman beyniniz"! bunun "tek suçlu beyniniz" versiyonu da var. kişisel gelişim uzmanlarından azcık hazzetsem alıp okurdum. kendi kendine beynini ehlilleştiremedikten sonra hiçbir şey fark etmiyor sanırım. sevgiler (:

Adsız dedi ki...

Git, yine gel. Belkide geri geldiğinde çözümünü bulmuş olursun.

Azze dedi ki...

Hissiyatımızın bu kadar senkron olmasından ürkmeye başladığımı bildirmek istedim.

Diyetle küçültmektense 'mideye kelepçe taktırmak' gibi bir çözüm arıyorum ben. Fazla sıcak suyla yıkasam, olmadı biryerlere vursam kafamı, ya da bir süre nefesimi tutsam, birkaç hücre öldürsem de kısadevre olsa da düşünen yerlerim azalsa?

Bir dakika, merdivenden yuvarlanıp da kafayı vurduktan sonra düşünebildiği tek şey seks olan bir arkadaşım vardı. Ne dilediğime dikkat etmeliyim, rimrimrim ^^

Meyra dedi ki...

tam dediğin gibi kötü düşününce hemen bir şarkı,bir gezi,sevdiklerinle vakit geçirmek ilaç gibi geliyor işe yarıyor ben son zamanlar yapıyorum ve inan kötü dediğin hiçbişey canını sıkamıyor:))dene ve gör hatta hisset hadi durma;)

ramazan cekic dedi ki...

Düşüncelerin beyninden gitmez Aslı ben başaramadım en kolay çıkış yolu kendini net de meşgul edeceksin seni rahatsız eden sevmediğin insanlar varsa başarabiliyorsan görmeyeceksin yoksa o kısır döngü yenilenir durur sonsuza kadar kurtulamazsın

Aslısın dedi ki...

mehbupp, quack olmuşsun senn:))

onur, uçuyorum ne güzel kamikaze:))

dedimdi, aa kitap şaşırttı beni, aynı şeyi düşünmüşüz yazarla:)

k.c.s, aslında bulacağımı biliyorum, öyle ya da böyle.

azze, ben merdivenlerin başındayım, it canım:))

meyra, haklısın, elimden geldiğince yapacağız, söz.

ramazan, haklısın, iş bende bitiyor.

HerbiRenk dedi ki...

kafa diyeti tuttum ben bu işi;)

düşünmemeye zorlayabiliyor insan kendini ama bu işlem tabi ki zaman alıyor!

Aslısın dedi ki...

herbirenk, tuttuk, bırakmayalım:)