17 Nis 2008

İyi ki varsınız!


Bu akşam üzeri birlikte olduğum iki insan, bu yazı size.
Birlikte gülebiliyoruz, sıkıntılarımızı en açık ve sansürsüz haliyle paylaşabiliyoruz.
Bunu 35 yaşından sonra yakalamak hiç kolay değil, bilmem farkında mısınız?

Sizin adınıza konuşmuş gibi oldum ama bunlar benim hissettiklerim.
Tamam, bugün ambiyans süperdi (bu kelimeyi kullanmaktan vazgeçmem lazım :)) ve işten 5'te kaçmanın da büyük etkisi vardı. Ne olursa olsun, mesai sonrası da Güveçci'de de Harvard Cafe'de de sizlerle vakit geçirdikten sonra ben bunları hissediyorum. Bunu bilin istedim, içimde tutmayayım, dedim.

Yeniden söylüyorum, iyi ki varsınız!

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Tembel kedi Garfieldın (doğru mu yazdım bilmiyorum ama şu anda araştıramam) bir karikatürü vardı. “içimden çalışmak geldi” deyip bir süre bekliyordu. Sonra “neyse geçti” diye seviniyordu. Son görüşmemizden sonra aynen bu şekilde içimden telefon etmek geldi. Neden daha önce tanımadım diye..Bir süre bekledim..Neyse sonra geçti.. 
Bunu bir iki kere daha yaşadım. Azaltacağım inşallah..Sevmiyorum sizi..Açıkça ifade etmek gerekirse ne zaman yüksek sevgi yatırımında bulunsam zarar gördüm. Çok şey yatırınca beklentide (bir nevi faiz??) yüksek oluyor galiba.
Ancak şunu da söylemek durumundayım. O akşam benim için iş arkadaşlarımla beraber olduğum bir yemeğin ötesindeydi..Hayır sevmiyorum sizi

Yüksek Yatırımcı

Adsız dedi ki...

Aynı şeylere gülmek, aynı şeylere hüzünlenmek kolay bulunur paylaşımlar değil. Çoğu insanla konuşacak bir kaç çift laf bulurum da az insanla oturup saatlerce gülüp yine saatlerce dertleşebilirim. Üniversiteden sonra yok artık, hele ki iş hayatında bulunmaz dediğim bir dostluk yumağı içindeyim. Sabahları işe gelirken "bugün onları göreceğim" diye bir heves, bir özlem ile geliyorum. Bir gece önce görüşsek de sizlerle birarada olacağım bir sonraki geceye ya da gündüze hayır demiyorum..çok ciddi teklifleri bile reddebiliyorum:) mutlu zamanlarım bir yana, özellikle de bu akşam hiç hissetmediğim bir boşluk, bir dipte olma duygusu içindeydim ki siz yetiştiniz imdadıma..biraz nefes aldım, biraz güldüm, biraz da ağladım..hep derim hayat her zaman istediğini istediği gibi vermiyor insana, ama bu akşam ne zamandır unuttuğum bir cümleyi kurdum kendi kendime "olsun başka şeyler de var bazen hayat hiç beklenmedik anda sunuyor"... sizlersiniz benim beklemediğim anda karşıma çıkan güzellikler. abartı gibi gelebilir ama içten söylüyorum, tamam kabul ediyorum kaybettiğimin yerini tutmaz ama olsun başka bir tat, bir doku:)

bir dost:)

Aslısın dedi ki...

siz ikiniz kendinize bir isim alsanıza! Yok yok almayın meçhul yorumlar beni çok heyecanlandırıyor.

esrarengiz şeyler dedi ki...

Mutlu yıllar! ;)